Şurdan izledim:
bu filmi taa ne zaman bir arkadaşım önermşti. mutlaka izlemelisin diye. cdsini aldım, bozuk çıktı, dvdsine bakıyordum ama onun da fiyatı hiç düşmüyor. neyse bugün oturdum izledim.
film süper sıkıcı. ilk başlarda kapatıp başka bir şey izlememek için baya dirndim. neyseki fazla uzun değil.
izlediğim yerdeki pek de iyi değil. kenarları kaynamış yanı kameranın tam ortalanmadığı yerleri pek göremedim ama zaten filmi sadece dinleyerek bile anlamak mümkün.
filmde roman isminde bir ispanyol, gençliğinde denize dalarken sığ suda çakılması sonucu boyundan aşağısı tutmuyor ve ötenazi istiyor. bunun mücadelesini veriyor. sonunda yargıçları ikna edemeyince siyanür içerek ölüyor.
tabi onu anlamak zor ama sorun çevre değil mesajı vermek için baya uğraşmışlar. yanındaki insanlar inanılmaz özverili.
filmde bir kadın var, mona baştan belli ben bununla evleneyim. diye yanaşıp duruyor.
bir kadın daha var, julia. o da aşık bu adama. yani adam yatalak ama..
filmde bence en etkileyici sahne şuydu. Bir keresinde julia soruyor neden sürekli gülümsüyorsun diye. O da diyor ki: eğer başkalarına bağımlı yaşıyorsan gülümserken ağlamayı öğreniyorsun. Sonra yargıçların reddettiği sahnede gülümsemesinde o ağlamayı görüyorsun..
film güzel olabilir ama bu süper sıkıcı olmasına engel değil tabi..
bu arada adamı acayip javier bardem’ e benzettim. meğer oymuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder