med cezir..

elif şafak' ın yazılarının toplanmasıyla oluşan bir kitap. bunu bize 1. sınıfta bir hoca önermişti. o derse alakasını hala kuramadım ama kitap genel olarak güzeldi. tanesi en fazla 3 sayfa süren denemelerden oluşuyor. sayfaların üstünde de anlamını çözemediğim büyük büyük boşluklar var. ince de bir kitap zaten o yüzden bitmesi işten bile değil. aslında şöyle günde 1-2 tane okusam kısa sürede biterdi ama ben kitap okurken bazen bir oturunca saatlerce okumak istiyorum. ama 3-4 tanesini arka arkaya okuyamıyorsun. sonuçta hikaye değil bunlar. okuduktan sonra bir süre durup düşünmek istiyorum. o yüzden uzun sürdü.

her yazının başında başlığın yanında yazıyla alakalı bir simge var. en sevdiğim kısım buydu. o simgeyle yazı arasında bağlantı kurmak. bir de kitabın kapağı da çok güzel. simge olarak 2 yazıda daha geçiyor ama manası yazmıyor.

yazıların nerede yazıldığı da sonlarında belirtilmiş. çoğu amerika' da ve türkiye' de, 1-2 tanesi de berlin' de yazılmış. gerçi yazının gidişatından da nerde yazıldığını kestirmek biraz mümkün oluyor. aslında bu eleştirdiği bir konu ama bence yazar kendisi de dışarıda yazdığı yazılarda hep bir kendini savunma, daha iyi olduğunu kanıtlama çabasında. burdan yazdığı yazılarsa daha eleştirel gibi. kadın haklarıi, feminizm, islamın yanlış değerlendirilmesi en çok yer alan konulardan. tasavvufa da sıkça atıf yapılmış, hani bu kadar hızlı bir tempoda bir şeyleri yetiştirme telaşesinde olmasak oturup öğrenesim, içine dalasım geldi. bir  de hiç duymadığım kelimeler sanki günlük kullanımdaymış gibi yer almışlar. tamam ben de öztürkçe konuştuğumu iddia etmiyorum ama terimsel bir açıklama dışında böylesine kullanılması da garip geliyor..