bu aralar..

fotoğraf makinamda tam 999 poz olmuş. artık temizlik vaktidir. aslında tek tek düşünsem hala çoğundan vazgeçemezdim ama yeni çekilenleri yüklemek baya zorlaşmaya başladı. diyelik bişeyler aldım. şipşak fotosunu çekip paylaşmak istiyorum. bilgisayara taktıktan sonra son resimleri sadece açması bile 5dk. muhtemelen benim mallığım, makinayla gelen programları yüklesem sorun çözülür belki de. aslında hiç uğraşmıyorum. halbuki güzel bir foto görünce deli gibi kıskanıyorum. bu sorunu çözücem.

zaten bu ara inanılmaz tembel hissediyorum. şunu anladım yaz benim için bütün gün uyuyup, geceleri tıkınarak dizi izlemekmiş. benim tatil anlayışım bu. bu sene uygulayamayınca kafayı yedim. evdekilere sürekli cırlıyorum. işte de yalapşap bişeyler yapıyorum sürekli. 4 gün izin alıp bütün gece dizi izlemeyi de denedim ama yemek olayı olmadan hiç tadı çıkmadı. aslında yememem gerektiğinin farkındayım. hadi bi kerelik yiyeyim dediğimde çok mutlu da olmuyorum. ama yemek düşünmeden duramıyorum. özellikle hamur işi ve çikolata. allaam sürekli poaça börek düşünüyorum yahu. yok böyle bişey. vee tahmin edersim ki 1 aydır yerimde sayıyorum. 100-200gr inip çıkıyorum sürekli.
şu ramazan da işleri iyice bozdu. oruç tutmuyorum. çalışmıyor olsam tutardım muhtemelen. geç kalkardım vs. ama işe gitmek için sabah 8' de kalkıyorum. o kadar uzun süre dayanamam. hele de susuzluğa. ama iş yerinde büyük çoğunluk tutuyor. hal böyle olunca ister istemez insan kendini kısıtlamak zorunda hissediyor. mesela deli gibi susasam da su içmek için odada kimsenin olmadığı anları kolluyorum. öğlen yemeğini de tabldottan yiyemiyorum. sürekli bir dışarılara gitmece. hem bütçemi sarsıyor, hem de fast food ağırlıklı yemiş oluyorum. bu fast food yiyince daha hızlı acıkma olayı da kesinlikle gerçek. son dönemde inanılmaz artan iştahımı biraz da buna bağlıyorum. diyetisyen de çok kızıyor. kadın haklı ama tutamıyorum kendimi. bi hafta çok zorladım, kendimi tuttum. kilo vermişim ok. ama yağdan almışım, kaslarım erimiş. kesinlikle beynime hükmetmem lazım.
bi kilit noktası bulmak istiyorum kendime. ramazan sonu tatile gidiyoruz. hayatımda ilk defa 5 yıldızlı, açık büfe bir otelde tatilimi geçireceğim. eğer orda iradeli davranabilirsem gerisi gelir. kulağa zor gibi geliyor ama belli olmaz. bu seneki kısa deneyimlerim gayet başarılı idi. hem ben dışarıda tıka basa yemeyi pek sevmem.
zaten orda tutamazsam gelince evde 1 haftam var, sonra antalya' ya gidicem. orda nasıl olur tahmin edemiyorum. şu ana kadar hep kötü yerlere gittik diye üzülüyordum ama bu sefer daha umutsuzum. bi deniz bulursam yüzmeden kendimi nasıl tutarım bilmiyorum, tanımadığım insanların yanında olsam umursamam ama birlikte gideceğim kişilerin yanında mayoyla dolaşma işine sıcak bakmıyorum. ama ağustos ayında antalya' ya gidip de denize giremezsem kafayı yerim.

sonra izmir' e gidicem. patron izinden döncek, ben yokum, 1 hafta sonra gelip gene izin istiycem. şansımı zorluyorum muhtemelen ama du bakalım. aslında baştan mantıklı bir plan yapsam o haftayı komple alıp izmir' de geçirebilirmişim. ama dedim ya çalışmaya, plan yapıp hayata geçirmeye inanılmaz üşeniyorum. bana verilen 2 işi yarım yamalak yaptım, birini komple unuttum, 2 iş benim sorumluluğumdaydı ve tamamen başkaları halletti. zaten yaptığım pek bi iş yok, erkenden kaçıyorum. kimsenin uyardığı ettiği yok ama dedikodu kazanı diye bişey var ve benim suyum ısınıyor.
full konsantre olduğum bir işi ise hala tamamlayabilmiş değilim. bunda benim suçum yok ama zaman kalmayacak ve patlarsa çok üzülürüm..