trabzon'da yediklerim..

trabzon' da asıl olayımız yeme-içme idi. ilk konuğumuz meşhur trabzon pidesi. bunun en makbul olanı peynirli yumurtalı olan imiş. peyniri fazla tuzsuz idi, yumurtayı da sipariş verirken 2 kere iyi pişsin dedim, gene de gelince 5dk daha pişmeye yolladım. aşırı yağlı idi, yemeden önce 3 peçete ile yağını emdirdim gene de yerken çenemden yağ akıyordu. sonuç: ömrümün sonuna kadar yemesem aramam.

ikinci konuğumuz kuymak. nispeten daha iyiydi. ama deli gibi ekmek yediriyor. şu ufacık şeyle 3 koca dilim ekmek yedim. gene de yarısından çoğunu ekmeksiz yemeye çalıştım. nispeten daha iyi. tel tel hale getirilmiş bir tür yumurta karışığı bir şeyler. çok aç karnına olsam limitsiz ekmek seçeneğiyle ve tabisi çayla gideri var ama ekmeksiz hiç çekilmiyor.

işte bu en ilginç yemek idi. tek bir patatesi, soymadan ve dilimlemeden özel bir makina ile bu hale getirip kızartıyorlar. sümela' nın aşağısındaki yemekçilerdeydi. çok sıra olmasa denemeyi gerçekten isterdim. ama kıvırcık patates falan halt etmiş, işte yaratıcılık budur bea..

bu da oraya özgü bir tür kurabiye. sapsarı olması dışında özgün bir nitelik göremedim ama bunları kiloluk falan satıyorlar.


bunlar dışında akçaabat köfte ve hamsiköy sütlacı da yedim ama onlar klasik, fotoğrafını çekmeye gerek duymadım.

bu kadar yediğim bir geziden 3 kilo vermiş olarak dönmek de işin güzel yanı oldu ne diim..